ELİF GİBİ SEVMEK

Şimdi bitirdim.

Taze taze.

Hem de mum ışığında ( 19.09.2014 Cuma 19:10 ).

Elektrikler gitti.

Kitaba dair didaktik bilgiler:

ELİF GİBİ SEVMEK. 

Yazarı: Hikmet Anıl Öztekin

Türü: şiir-deneme

Yayınevi: Yakamoz kitap

Sayfa sayısı: 189

( Elif Gibi Sevmek-2 yoldaymış.)

Yazarın yaşı: 27

Yazarın memleketi: Trabzon ( hehehe J )

Yazarın doğum günü: 10 şubat

Yazarın sevdiceğinin adı: Elif (çok şaşırtıcı oldu, di mi? J )

Yazarın ruh hali: Depresif-Karamsar-Aşırı Aşık J

Yazarın ebeveynleri: Babası 2007 senesinde rahmetli olmuş. Allah rahmet eylesin.

Kitaba dair Ayşece bilgiler:

Ay şiştim anacım!..

Şiir kitabı okuma kültürü  ya bende yok ya da bu kitap…hmm nasıl diyeyim?.. en amiyane tabiriyle baydı.

( Konusu gelmişken; hakikaten şiir kitabı nasıl okunur? Roman, deneme, düz yazı okur gibi eline alırsın ve başında kalırsın, sayfaları devire devire okursun mu? Yoksa günübirlik, çerez niyetine, her güne bir tane şeker modunda mı tamamlarsın kitabı? Bir bileniniz varsa bana yardımcı olsun lütfen. )

Aslında var ya kitaplar hakkında kötü konuşamıyorum ben. Ne zaman olumsuz bir şey söylesem kitaba haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. İçim kötü oluyor ve hemen cümlelerimi toparlamaya çalışıyorum. Elbette bu şiir-deneme kitabından da kazandıklarım oldu.  Mesela hiç yoktan bana 'İndigo Mavisi Kullanarak Hayatı Renklendirmeye Ne Dersin?' cümlesini kurdurtup, o yazımın ortaya çıkmasını ve olumlu geri dönüşler almamı sağladı J Ama şunu söyleyebilirim, mutlaka okumalısınız diyemem. Zaten neredeyse her sayfası facebookta paylaşılmış durumda. Her kelimesi ve cümlesi aşina.

Zaten kitabın her sayfası da facebook formatında hazırlanmış. Bol resimli, çaylı, martılı, İstanbullu, kalpli… Bu durumdur  zaten kendisine çerez kitap muamelesi yapmama sebep.

Bir de o kadar eliiiiffff eliiifff diyor ki, platonik bir aşka saptanmış arkadaşımın takıntılı söylemlerini dinliyor gibi oldum her sayfada. Her şiir aynı tarz, hep aynı konu etrafında dönmeler ve neticede beni illallah ettiren bir aşk. Aşk diyorum ama istemeyerek şunu da eklemeliyim, samimiyetsiz geldi bana bu ‘’aşk’’; tabii eğer gerçek hayatta yansıması varsa… Tabi gerçek hayatta yansıması yoksa daha vahim: çünkü okuyucuya o duyguyu olduğu gibi aktaramıyorsa sıkıntı var demektir.

Ancak 179. sayfası itibariyle daha samimi, daha doyurucu ve daha anlamlı buldum yazdıklarını. Şiirdense deneme ve düz yazı türünde daha yetenekli buldum yazarı.

Beni tebessüm ettiren kısımlar ise birkaç şiirinde Trabzon’ u anması oldu. Ee memleketimi kitaplarda görmek hoşuma gidiyor doğal olarak. Hoş benim memleketim daha çok anılmayı ve yazılmayı hak ediyor ya neyse…

Gelelim totale:

Elif Gibi Sevmek-2  yoldaymış dedim ya, alacağımı sanmam. Kitaplığımın raflarında okunmayı bekleyen onlarca kitabım var, onlara haksızlık edemem.

Ama her kitap bir hazine, bir dünya; anlayana!

Lütfen kitapsız bir gününüz olmasın!

Sevgi, saygı ve hÖrmetlerimle ;)